Στην Ελλάδα, η πολιτική κυβέρνησης-τρόικας, η πολιτική του Μνημονίου γκρεμίζει μία-μία όσες κατακτήσεις είχαν απομείνει όρθιες, με σκοπό να συμπιέσει ακόμα περισσότερο τη τιμή της εργατικής δύναμης. Αυτό θέλουν τα μονοπώλια για να αυξήσουν τα θεόρατα κέρδη τους, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους και για τα επόμενα χρόνια.
Τελευταίο "θύμα" οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας που ορίζουν για τους εργάτες ένα μίνιμουμ μισθό, που προστάτευαν τον κάθε εργαζόμενο από την εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, αφού οι διαπραγματεύσεις γίνονταν για τον κάθε κλάδο σαν σύνολο (κλαδική συλλογική σύμβαση). Πλέον, η σύμβαση σε επίπεδο επιχείρησης (επιχειρησιακή) υπερισχύει της κλαδικής, αφήνοντας έτσι τους εργαζόμενους έρμαια στις ορέξεις των εργοδοτών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πρώτης αξιοποίησης της εν λόγω μεταρρύθμισης: στη Δράμα, η επιχείρηση ΝΕΟΓΑΛ συμφώνησε με το επιχειρησιακό σωματείο (πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ) υπογραφή επιχειρησιακής σύμβασης που θα μειώνει τους μισθούς κατά 9%! Η εργοδοσία προχώρησε στη μείωση των μισθών για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της, όπως παραδέχτηκε η ίδια! Καταρρέει έτσι ο μύθος των "επιχειρήσεων σε δυσκολία" τις οποίες θέλει να βοηθήσει τάχα η ρύθμιση, πάντα μέσω των θυσιών των ίδιων των εργαζομένων!
Όμως, οι συλλογικές συμβάσεις καθόριζαν και άλλες πτυχές όπως την κατανομή του εργάσιμου χρόνου, τα ωράρια κλπ. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, της εκ περιτροπής εργασίας (π.χ. μόνο 3 μέρες τη βδομάδα), των ελαστικών ωραρίων. Χτυπιέται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά με δραματικές συνέπειες για τη ζωή των εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων και των νέων ζευγαριών.
Στη Γαλλία, χωρίς Μνημόνιο και χωρίς "τρόικα", η ελαστική εργασία αποτελεί θεσμό εδώ και χρόνια. Είναι ενταγμένη στη στρατηγική των γαλλικών μονοπωλίων για αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους. Εξαιρετικά έντονο φαινόμενο είναι η μερική απασχόληση για τους νέους πτυχιούχους, ιδιαίτερα μέσα από τα λεγόμενα προγράμματα stage, που σκοπό έχουν τάχα την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας ενώ ουσιαστικά, πρόκειται για απλήρωτη δουλειά, αφού τα Πανεπιστήμια και οι εταιρείες εκμεταλλεύονται κατά κόρον το θεσμό των stage για να καλύψουν βασικές ανάγκες τους. Τις περισσότερες φορές ο εργαζόμενος σε stage δεν πληρώνεται ούτε ένα ευρώ, ενώ μπορεί να δουλεύει ακόμα και 8 ώρες τη μέρα!
Οι Έλληνες φοιτητές βρίσκονται κι αυτοί αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση με την άφιξή τους στη Γαλλία. Για τους μεταπτυχιακούς, η αναζήτηση stage (υποχρεωτικό για την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού) είναι μια επίπονη διαδικασία η οποία συχνά τους στέλνει να δουλεύουν τζάμπα σε χώρους που δεν προσφέρονται για πρακτική εξάσκηση και δεν συνεισφέρουν κάτι στη γνώση της επιστήμης τους. Την ίδια στιγμή, οι οικογένειές τους στενάζουν στην Ελλάδα από την πολιτική του Μνημονίου και αυτοί είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν χωρίς μισθό ή για λίγα ευρώ!
Η Επιτροπή Αγώνα Ελλήνων Φοιτητών στο Παρίσι αποφάσισε να ξεκινήσει μια καμπάνια ενημέρωσης για το δικαίωμα στη δουλειά, μόνιμη και σταθερή καθώς και να οργανώσεις συζητήσεις, εκδηλώσεις προκειμένου οι Έλληνες φοιτητές και στο Παρίσι να οργανώσουν την πάλη τους και την απάντησή τους, τόσο ενάντια στην πολιτική που τους πλήττει στη Γαλλία όσο και αυτή που πλήττει τις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Άλλωστε, από το ίδιο κέντρο εκπορεύονται και οι δύο, από την ΕΕ των μονοπωλίων.
Στα πλαίσια της καμπάνιας, δημιούργησε το παρακάτω ερωτηματολόγιο για τα stage προκειμένου να αναδείξει τη διάσταση του προβλήματος για τους Έλληνες φοιτητές. Σκοπός είναι να φτάσει σε κάθε Έλληνα φοιτητή στο Παρίσι!
ΤΩΡΑ πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για το δικαίωμα στη δουλειά, για να μπορεί ο εργαζόμενος, ο νέος να σχεδιάζει τη ζωή του. Κόντρα στα μονοπώλια, που με πρόσχημα την κρίση τους, θέλουν να επιβάλουν στους νέους έναν νέο Μεσαίωνα, αφαιρώντας κατακτήσεις που το εργατικό κίνημα κέρδισε με αίμα!
ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ !!!
Κατεβάστε το ερωτηματολόγιο από εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου